Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

long ago

  • 1 pridem

    prīdem, adv. [from the obsol. pri-, prei-, (= prae; whence prior, primus, pridie), with demonstrative suffix dem], long ago, long since, a long time ago; without a negative:

    ita me pridem facere atriensem voluerat,

    Plaut. Cas. 2, 8, 29; id. Rud. 4, 7, 23:

    quod ad me pridem scripseras,

    Cic. Fam. 5, 6, 2; Stat. Th. 3, 680.—With a negative: non pridem, haud pridem, not long ago, a short time ago, lately (class.):

    hoc ego mali non pridem inveni,

    Ter. Heaut. 2, 1, 17:

    recens natura est mundi, neque pridem exordia cepit,

    Lucr. 5, 331:

    haud ita pridem,

    not so very long ago, Hor. S. 2, 2, 46:

    Themistocles fuit, nostrā civitate non ita pridem dominatu regio liberatā,

    not long before, Cic. Brut. 10, 41.— In old times, in former times, in time past, aforetime, formerly:

    nunc jam non classem, in quam, sicuti pridem, confugiant, superesse,

    Just. 5, 7, 12:

    Italiam notiorem sibi nunc, quam pridem fuisse,

    id. 31, 3, 10:

    eodem igitur furore in paenitentiam, quo pridem in iram versus, mori voluit,

    id. 12, 6, 7: quam pridem, how long ago, for how long a time:

    quam pridem pater et mater mortui essent,

    Ter. Eun. 3, 3, 11:

    quam pridem non edisti,

    Plaut. Stich. 2, 1, 46; Cic. Verr. 2, 1, 48, § 126; id. Rosc. Com. 3, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > pridem

  • 2 iam

        iam adj.    I. Of time, at the moment, at the present moment, now, at this time, just now, at present: iam satis credis sobrium esse me, T.: saltūs reficit iam roscida luna, V.: Iam melior, iam, diva, precor, V.: iura ipsa iam certa propter vetustatem: iam iam intellego quid dicas, now, precisely now: Iam iam nulla mora est, V.—At the moment, just, at the time spoken of, then, now: iam ut limen exirem, T.: iam invesperascebat, L.: Helvetii iam traduxerant, etc., Cs.—Just, but now, a moment ago, a little while ago: primum iam de amore hoc comperit, T.: hiems iam praecipitaverat, Cs.: domum quam tu iam exaedificatum habebas.—Just now, forthwith, immediately, presently, straightway, directly: iam adero, T.: cum iam te adventare arbitraremur: iam faciam quod voltis, H.: Accede ad ignem... iam calesces, T.: iam hic conticescet furor, L.: Iam te premet nox, H.: Sed iam age, carpe viam, V.: Iam iam futurus rusticus, H.: iam inde a principio, from the very beginning: iam inde a consulatu meo, ever since.—Already, by this time, ere now, so soon: (animi) aut iam exhausti aut mox exhauriendi, L.: quia luserat Iam olim ille ludum, T.: vos, quem ad modum iam antea, defendite: antea iam, S.—At last, now, only now: iamque eum ad sanitatem reverti arbitrabatur, Cs.: iam tandem, L., V.—Already, by this time, ere now, till now, hitherto: amisso iam tempore: quos iam aetas a proeliis avocabat.—Until now, ever, all the time: dederas enim iam ab adulescentiā documenta: iam ab illo tempore, cum, etc., from the very time when, etc.: iam inde a puero, T.: iam ex quo, ever since, L.—With a neg, no longer: si iam principatum obtinere non possint, Cs.: si iam non potestis: cum iam defenderet nemo, Cs.: cum nulla iam proscriptionis mentio fieret: Nullane iam Troiae dicentur moenia? never more, V.— With comp, from time to time, gradually: inferiora habent rivos et iam humano cultu digniora loca, L.—In phrases, iam iamque, once and again, continually, every moment: iam iamque esse moriendum, that death is always impending: Caesar adventare iam iamque nuntiabatur, Cs.: iam iamque tenere Sperat, O.: iam iamque magis, more and more, V.: iam nunc, just now, at this very moment, even at this time: quae cum cogito, iam nunc timeo quidnam, etc.: dux, iam nunc togatus in urbe, L.: iam pridem (iampridem), long ago, long since, a long time ago: ad mortem te duci iam pridem oportebat: erat Iam pridem apud me, etc., T.: cupio equidem, et iam pridem cupio, etc., this long time: veritus ne traderetur Philippo, iam pridem hosti, L.—With dudum (iamdudum, iandudum), long since, long before, a long time ago, this long time: Iam dudum dixi idemque nunc dico, T.: quem iam dudum exspectat: iam dudum flebam, had long been weeping, O.—Forthwith, immediately, at once, directly (poet.): iam dudum sumite poenas, V.: expulsi iam dudum monte iuvenci petunt, etc., O.—With tum, at that very time, even then, then already: iam tum erat suspitio, etc., T.: se iam tum gessisse pro cive: iam tum dicione tenebat Sarrastīs populos, V.—With tunc, at that very time, even then: nisi iam tunc omnia negotia confecissem.—With diu, this long time, see diu.    II. Of assurance, in a conclusion, now, then surely, then, at once, no doubt: si cogites, remittas iam me onerare iniuriis, T.: si iubeat eo dirigi, iam in portu fore classem, L.: iam hoc scitis: quae cum ita sint, ego iam hinc praedico, L.—In transitions, now, moreover, again, once more, then, besides: iam de artificiis... haec fere accepimus: iam illud senatus consultum, quod, etc.: at enim iam dicetis virtutem non posse constitui, si, etc. —In enumerations, besides, too: et aures... itemque nares... iam gustatus... tactus autem.— Repeated: iam... iam, at one time... at another, now... now, at this time... at that, once... again: Qui iam contento, iam laxo fune laborat, H.: iam secundae, iam adversae res, L.—For emphasis, now, precisely, indeed: quem iam cur Peripateticum appellem, nescio: cetera iam fabulosa, Ta.—With et: et iam, and indeed, and in fact: et iam artifex, ut ita dicam, stilus: et orare et iam liberius accusare.—Rarely with ergo: iam ergo aliquis Condemnavit, in very truth.—After non modo... sed, now, even, I may say: non cum senatu modo, sed iam cum diis bellum gerere, L. —In climax, now, even, indeed, really: iam in opere quis par Romano miles? L.: iam illa perfugia minime sunt audienda.

    Latin-English dictionary > iam

  • 3 prīdem

        prīdem adv.    [PRO-], long ago, long since, a long time ago: cupio equidem et iam pridem cupio, have long wished: Iam pridem a me orat, etc., this long time, V.: Hoc ego mali non pridem inveni, lately, T.: haud ita pridem, not so long ago, H.: nostrā civitate non ita pridem liberatā, not long before: quam pridem venisset, how long ago.
    * * *
    some time ago, previously

    Latin-English dictionary > prīdem

  • 4 dūdum

        dūdum adv.    [diu + dum], a short time ago, little while ago, not long since, but now: quae tu dudum narrasti, T.: quod tibi dudum videbatur: Beroën reliqui, V.— Before, formerly, of old, once: ut dudum ad Demosthenem, sic nunc ad Crassum pervēnimus: Incertior sum quam dudum, T.: haud talia dudum Dicta dabas, V.: quam dudum? how long ago? T.: iam dudum, this long time ; see iam.
    * * *
    little while ago; formerly

    Latin-English dictionary > dūdum

  • 5 diu

    dĭū (old form dĭūs, Orell. Inscr. 8206), adv. [old acc. form of duration of time; root in dies; v. Corss. Ausspr. 1, 232 sqq.].
    1.
    (Acc. to dies, I. B. 2.) By day (very rare), Manil. 4, 823;

    usually with noctu: noctuque et diu,

    Plaut. Cas. 4, 4, 5: noctu diuque, Titin. and Sall. H. Fragm. ap. Charis. p. 185 P. (Sall. H. 2, 54 Dietsch); Sall. J. 38, 3; 44, 5; 70, 1: nec noctu, nec diu, Plaut. Fragm. ap. Non. 98, 27:

    diu noctuque iter properabunt,

    Tac. A. 15, 12 fin.:

    noctu diuque hostibus obniti,

    id. H. 2, 5.—
    2.
    (Acc. to dies, II. A. 3.; lit., a space of time, a while; hence, with intens. signif.) A long time, long while, long (freq. in all periods; cf.:

    pridem, dudum): nimis diu et longum loquor,

    Plaut. Ps. 2, 3, 21; cf.

    so with longum,

    id. Ep. 3, 2, 40:

    diu multumque scriptitare,

    Cic. de Or. 1, 33, 152; so,

    diu multumque,

    id. Or. 1; id. Phil. 13, 5; id. Sull. 26, 73; Sall. J. 94, 3; Flor. 2, 3, 5;

    also: multum diuque,

    Cic. de Sen. 3 fin.:

    multum et diu,

    id. Agr. 2, 32, 88; id. Inv. 2, 19, 58:

    multum ac diu,

    App. M. 2, p. 126, 6; cf.

    also: recordatus multum et diu cogitavi... Eam rem volutavi et diu disputavi,

    Plaut. Most. 1, 2, 1 and 4:

    saepe et diu,

    Cic. Quint. 31, 96; cf.:

    saepe diuque,

    Hor. Ep. 1, 13, 1;

    diu diuque,

    App. M. 5, p. 167, 16; 12, p. 266, 16:

    diu atque acriter pugnatum est,

    Caes. B. G. 1, 26; 3, 21 et saep.:

    diu ego hunc cruciabo,

    Plaut. Capt. 3, 5, 73:

    Stoici diu mansuros aiunt animos: semper, negant,

    Cic. Tusc. 1. 31 fin.: [p. 600] diu princeps oratorum, aliquando aemulus Ciceronis, Quint. 11, 3, 8:

    tam diu restitisti,

    Plaut. Most. 3, 2, 100:

    tam diu,

    id. Mil. 3, 1, 34; id. ib. 4, 2, 89; Ter. Ad. 2, 2, 27; id. Hec. 4, 4, 23; id. Phorm. 1, 3, 13:

    eo, quo jam diu Sum judicatus,

    Plaut. Men. 1, 1, 20; so,

    jam diu,

    id. Capt. 4, 2, 102; id. Most. 1, 3, 144; id. Poen. 5, 4, 29; cf.:

    diu est jam,

    id. Most. 1, 4, 25:

    ille vult diu vivere, hic diu vixit: quamquam, O di boni! quid est in hominis vita diu?

    Cic. de Sen. 19, 68 and 69; cf.:

    sat diu vixisse,

    Plaut. Capt. 4, 2, 12:

    nimis diu maceror,

    id. Ep. 3, 1, 2; so,

    nimis diu,

    id. Merc. 1, 54; id. Pers. 4, 4, 105:

    non diu apud hunc servies,

    id. Pers. 4, 4, 65; cf.:

    haud diu,

    id. Mil. 2, 1, 17; Ter. Eun. 2, 3, 67.—Followed by dum, donec:

    diu expectare, dum, etc.,

    Suet. de Rhet. 1:

    diu jacere donec, etc.,

    Tac. G. 45.— Comp.: diūtius, longer [the t inserted, as in sectius and setius from secus, being a remnant of adv. ending -ter or -tus]:

    nolo te jactari diutius,

    Plaut. Trin. 3, 2, 59; id. Rud. 1, 2, 5; Ter. Heaut. 1, 1, 50; id. ib. 3, 1, 15; Cic. Lael. 27, 104; id. Rosc. Am. 7 fin.; Caes. B. G. 1, 16, 5; id. ib. 1, 26, 1 et saep.: cf.:

    minus diu quam,

    Cic. Att. 7, 3, 1.—In the historians freq. = a long while, very long, no comparison being intended:

    ne diutius commeatu prohiberetur,

    Caes. B. G. 1, 49; 3, 9, 5; 3, 29, 2; 4, 35, 2;

    7, 20, 5 et saep.: neque illis, qui victoriam adepti forent, diutius ea uti licuisset,

    Sall. C. 39, 4:

    legiones diutius sine consulari fuere,

    Tac. H. 1, 9.— Sup.:

    (Cato) qui senex diutissime fuisset,

    Cic. Lael. 1, 4; so id. Pis. 37; id. de Imp. Pomp. 5 fin.; Caes. B. G. 6, 21, 4; Suet. Vit. 14 al.:

    ut quam diutissime te jucunda opinione oblectarem,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 1;

    so with quam,

    Caes. B. C. 3, 102, 3.—
    B.
    Long since, a great while ago (mostly ante-class.): quod arci, diu facti, celeriter corruissent, Varr. ap. Non. 77, 14; cf.:

    scelus, inquam, factum'st jam diu antiquom et vetus,

    Plaut. Most. 2, 2, 45; so,

    jam diu,

    id. Ep. 1, 1, 9; id. Men. 2, 3, 28; id. Ps. 1, 3, 4; Ter. Eun. 5, 6, 1; Cic. Att. 1, 19, 9 al.;

    for which: diu jam,

    Plin. 25, 1, 1, § 2; id. 19, 4, 15, § 40:

    is ex Anactorio... huc commigravit in Calydonem haud diu,

    not long ago, a short time ago, Ter. Ad. 4, 5, 15:

    nec loci gnara sum, nec diu hic fui,

    it is not long since I was here, Plaut. Rud. 1, 3, 28:

    jam diu est factum, quom discesti ab hero,

    id. As. 2, 1, 3.—With foll. quom, id. Merc. 3, 1, 44.—

    With postquam,

    id. Pers. 5, 2, 41.—With quod, id. Am. 1, 1, 146; August. Retract. 1 Prol.—
    C.
    In Mela repeatedly of place, a long way:

    Italia... inter superum mare et inferum excurrit diu solida,

    Mel. 2, 4, 1; so id. 1, 2, 3; id. 1, 3, 5. Cf. Hand Turs. II. pp. 285-291.

    Lewis & Short latin dictionary > diu

  • 6 jam pridem

    jam-prīdem (and separat. jam prī-dem; v. jam and pridem), adv., long ago, long since, a long time ago:

    id jam pridem sensi,

    Plaut. Pseud. 1, 5, 7:

    is jam pridem mortuus est,

    Cic. Rosc. Com. 14, 42; id. Att. 11, 14, 4:

    erat jam pridem apud me reliquum pauxillulum nummorum,

    Ter. Phorm. 1, 1, 3:

    jam pridem quidem, cum vultus inter vos minime fraternos cernebam,

    Liv. 40, 8;

    so opp. nondum,

    Cic. Prov. Cons. 14, 35:

    te nunc etiam,

    Cic. Marc. 9, 28:

    te nunc vero,

    id. Att. 2, 7, 4.—
    II.
    Esp., This long time, now for a long time, hitherto:

    cupio equidem, et jam pridem cupio, etc.,

    Cic. Att. 2, 5, 1:

    jam pridem hanc prolem cupio enumerare meorum,

    Verg. A. 6, 717; id. E. 2, 43:

    nihil jam sum pridem admiratus magis,

    Cic. Fam. 3, 11, 1:

    qui bellum jam pridem parabat,

    had long been preparing, Just. 12, 8, 2:

    veritus ne traderetur Philippo, jam pridem hosti,

    Liv. 36, 14; v. jam, I. A. 1. b., and pridem.

    Lewis & Short latin dictionary > jam pridem

  • 7 jampridem

    jam-prīdem (and separat. jam prī-dem; v. jam and pridem), adv., long ago, long since, a long time ago:

    id jam pridem sensi,

    Plaut. Pseud. 1, 5, 7:

    is jam pridem mortuus est,

    Cic. Rosc. Com. 14, 42; id. Att. 11, 14, 4:

    erat jam pridem apud me reliquum pauxillulum nummorum,

    Ter. Phorm. 1, 1, 3:

    jam pridem quidem, cum vultus inter vos minime fraternos cernebam,

    Liv. 40, 8;

    so opp. nondum,

    Cic. Prov. Cons. 14, 35:

    te nunc etiam,

    Cic. Marc. 9, 28:

    te nunc vero,

    id. Att. 2, 7, 4.—
    II.
    Esp., This long time, now for a long time, hitherto:

    cupio equidem, et jam pridem cupio, etc.,

    Cic. Att. 2, 5, 1:

    jam pridem hanc prolem cupio enumerare meorum,

    Verg. A. 6, 717; id. E. 2, 43:

    nihil jam sum pridem admiratus magis,

    Cic. Fam. 3, 11, 1:

    qui bellum jam pridem parabat,

    had long been preparing, Just. 12, 8, 2:

    veritus ne traderetur Philippo, jam pridem hosti,

    Liv. 36, 14; v. jam, I. A. 1. b., and pridem.

    Lewis & Short latin dictionary > jampridem

  • 8 dudum

    dūdum, adv. temp. [diu-dum, it is some time since; cf. Don. Ter. And. 3, 4, 3; Prisc. p. 1018 P. Hence].
    I.
    A short time ago, a little while ago (in Plaut. and Ter. freq., and repeatedly in Cicero's philos. writings and letters, and in Vergil; elsewh., except in the compound jamdudum, very rare; not in Caes.; cf.

    also diu, pridem): quid ille revortitur, qui dudum properare se aibat,

    Plaut. Am. 2, 2, 29; 1, 1, 231; 2, 1, 73; 3, 2, 35; id. Trin. 2, 4, 29 et saep.; Ter And. 3, 4, 12; id. Heaut. 3, 3, 34 et saep.; Cic. Tusc. 1, 31, 76; id. de Or. 2, 65, 262; id. Att. 11, 24; Verg. A. 5, 650; Stat. Th. 1, 670. —
    B.
    Before, formerly.
    a.
    Opp. nunc:

    nunc assentatrix scelesta est, dudum adversatrix erat,

    Plaut. Most. 1, 3, 100; id. Men. 5, 5, 33; 5, 1, 29:

    etiam si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, nunc non est,

    Ter. Hec. 4, 4, 26 al.; id. And. 4, 1, 29; 5, 1, 5; id. Eun. 4, 4, 16; Cic. Brut. 36, 138; Verg. A. 2, 726; 12, 632.—
    b.
    Opp. nunc demum, Plaut. Rud. 4, 4, 78; cf. id. Epid. 3, 4, 22; id. Mil. 2, 4, 52.—
    c.
    Without such oppos. particles, Plaut. Epid. 5, 1, 54; id. Truc. 4, 3, 29; Ter. Ph. 2, 4, 19; Cic. Brut. 72, 252; Verg. A. 10, 599:

    quid tu me sic salutas, quasi dudum non videris,

    Plaut. Am. 2, 2, 52 (dub. Ussing ad loc.).—
    C.
    In Plaut. connected with ut or cum, to denote immediately past or present time, just as:

    nam ut dudum hinc abii, accessi ad adolescentes in foro,

    Plaut. Capt. 3, 1, 18; cf. id. Aul. 4, 8, 5; id. Bacch. 4, 9, 33:

    scilicet qui dudum tecum venit, cum pallam mihi Detulisti,

    just now, id. Men. 2, 3, 41; cf. ib. 5, 1, 1.—Less freq. without these conjunctions:

    is se ad portum dixerat Ire dudum,

    just now, Plaut. Merc. 2, 3, 135, ed. Ritschl.—
    II.
    To designate a remoter past, only in two combinations.
    1.
    Haud dudum, not long ago, i. e. just now, = modo: To. E Persia ad me allatae modo sunt istae, a meo domino. Do. Quando? To. Haud dudum, Plaut. Pers. 4, 3, 29.—
    2.
    Quam dudum, how long:

    vide quam dudum hic asto et pulto!

    id. Stich. 2, 1, 38; Ter. And. 5, 2, 9; id. Eun. 4, 4, 30: Al. Qui non abiisti, ita ut dudum dixeras? Am. Dudum? Quam dudum istuc factum'st? Al. Temptas;

    jam dudum, modo,

    Plaut. Am. 2, 2, 59.

    Lewis & Short latin dictionary > dudum

  • 9 antīquitus

        antīquitus adv.    [antiquus], in former times, of old, anciently, long ago: Belgas Rhenum antiquitus traductos, Cs.: tectum antiquitus constitutum, N.: insita pertinacia familiae, L.: panicum paratum, long before, Cs.
    * * *
    I
    formerly, in former/ancient/olden times, from antiquity; long ago/before
    II
    antiquita -um, antiquitior -or -us, antiquitissimus -a -um ADJ
    old/ancient/aged; time-honored; simple/classic; venerable; archaic/outdated

    Latin-English dictionary > antīquitus

  • 10 nūper

        nūper adv. with sup. nūperrimē    [1 NV-], newly, lately, recently, freshly, not long ago, just: haec inter nos nuper notitia admodumst, T.: nuper me in litore vidi, V.: quid enim nuper tu ipse locutus es: in quo (terrore) nuper fuimus, cum, etc., L.: Tam nuper picti pavones... Quam tu nuper eras, etc., as freshly, O.: nunc nuper, just now, T.: quod ille nuperrime dixerit.— Recently, not long since, lately: Allobroges, qui nuper pacati erant, Cs.: neque ante philosophiam patefactam, quae nuper inventa est: heros conspectus in auro nuper, H.
    * * *
    -, nuperrime ADV
    recently, not long ago; in recent years/our own time; (SUPER) latest in series

    Latin-English dictionary > nūper

  • 11 jamdudum

    long ago/before/since; a long time ago; this long time; immediately, at once

    Latin-English dictionary > jamdudum

  • 12 diū

        diū adv. with comp. diūtius, and sup. diūtissimē    [DIV-], by day, all day: diu noctuque, continually, S.— All day, a long time, long while, long: Haud diust, T.: diu consultum: ad pedes iacuit: Ut docui te saepe diuque, H.: diu atque acriter pugnatum est, Cs.: nec diutius vixit quam locuta est: sustinere impetūs, Cs.: ubi se diutius duci intellexit, put off indefinitely, Cs.: paulum diutius abesse, a little too long, L.: neque illis diutius eā (victoriā) uti licuisset, S.: (Cato) qui senex diutissime fuisset, Cs.: quam diutissime vivere: satis diu naturae vixi, long enough: cur tam diu loquimur?: tam diu, dum urbis moenibus continebatur, as long as: ne tam diu quidem dominus erit, dum, etc., even long enough, etc.: tecum fuit, as long as: numquam quicquam iam diu Mi evenit, this long time: audivimus hoc iam diu: Neque diu... huc commigrarunt, long ago, T.
    * * *
    diutius, diutissime ADV
    by day, all day; (for) a long time; long since

    Latin-English dictionary > diū

  • 13 longus

        longus adj. with comp. and sup.    [2 LEG-], long, extended: via: longissima epistula: proficisci longissimo agmine, Cs.: navis longa, a war-ship, man-of-war (from its shape), Cs.: versus, the heroic hexameter: honorum Pagina, Iu.: vestis, V.: longioris fugae consilium, further, Cs.: manūs, farreaching, O.— In length, long: musculus pedes LX longus, Cs.: ferrum tres longum pedes, in length, L.— Great, vast, spacious: pontus, H.: classemque ex aethere longo prospexit, V.: caelum, O.— Long, of long duration, lasting, prolonged, tedious: in tam longā aetate: vita longior: uno die longior mensis: longā interiectā morā, Cs.: spatium (sc. temporis), L.: memoriam nostri longam efficere, S.: longo tempore, after a long interval, V.: anni, a great age, V.: dies, length of days, Iu.: syllaba: voces, V.: senectus, Iu.: mors, slow, V.: quam improbe fecerit, longum est dicere, it would be tedious: ne longum sit, to speak briefly: Ne longum faciam, H.: exemplis hoc facere longius, to spin out: nolo esse longus, tedious: respondit, nihil sibi longius fuisse, quam ut me videret, i. e. that he was impatient: nec mihi longius quicquam est quam, etc., nothing is more tedious: fatigat edendi Ex longo rabies, since long ago, V.: spem incohare longam, looking far ahead, H.: longus spe, slow to hope, H.— Distant, remote, long delayed: in longiorem diem conferre, Cs.: dies, V.—As subst n.: in longum dilata res, long postponed, L.: Causando nostros in longum ducis amores, delay, V.
    * * *
    longa -um, longior -or -us, longissimus -a -um ADJ
    long; tall; tedious, taking long time; boundless; far; of specific length/time

    Latin-English dictionary > longus

  • 14 olim

    ōlim, adv. [ole, olle, ollus or olus, archaic for ille, with locative ending -im, = illo tempore, v. Brix ad Plaut. Trin. 523], lit., at that (sc. remote) time; hence,
    I.
    Of past time, some time ago, once upon a time, once, formerly, in time past, whilom, erst (freq. and class.; syn. quondam): versibu' quos olim Fauni vatesque canebant, Enn. ap. Cic. Brut. 19, 76 (Ann. v. 222 Vahl.):

    ut fuit olim Sisyphus,

    Hor. S. 1, 3, 46:

    sic enim olim loquebantur,

    Cic. de Or. 2, 43, 183:

    olim, vel nuper,

    id. Div. 2, 25, 55;

    so corresp. to hoc tempore,

    id. Fam. 7, 24, 1:

    olim...mox,

    Tac. H. 1, 67:

    ut erant olim,

    Cic. Att. 12, 39, 2; cf.:

    alium esse censes nunc me, atque olim,

    Ter. And. 3, 3, 13; Cic. Fam. 15, 20, 2:

    gens olim armis, mox memoriā nominis clara,

    Tac. H. 7, 67:

    fuit olim senex: ei filiae Duae erant,

    there was once an old man, Plaut. Stich. 4, 1, 33.—
    B.
    Transf.
    1.
    From the meaning in times past is derived that of since ever (Germ. von jener), what used to happen, was, is, the old custom; hence, in propositions which state, as the result cf experience, that any thing is wont to take place, at times (only ante-class. and poet.):

    nunc lenonum plus est fere, Quam olim muscarum'st, cum caletur maxime,

    Plaut. Truc. 1, 1, 45; cf. id. Mil. 1, 1, 2; id. Poen. 1, 2, 143; cf. also id. Trin. 2, 4, 123:

    saxum tumidis submersum tunditur olim Fluctibus, etc.,

    Verg. A. 5, 125; id. ib. 8, 391:

    ut pueris olim dant crustula blandi Doctores,

    Hor. S. 1, 1, 25 Orell.:

    ut calceus olim, Si pede major erit, subvertet, si minor, uret,

    id. Ep. 1, 10, 42; id. C. 4, 4, 5:

    parentis olim si quis impiā manu Senile guttur fregerit,

    id. Epod. 3, 1:

    ut olim Amisso dubiae rege vagantur apes,

    Ov. F. 3, 555:

    color oris erat, qui frondibus olim Esse solet seris,

    id. ib. 6, 149; id. M. 14, 429:

    an quid est olim homini salute melius?

    ever, Plaut. As. 3, 3, 128:

    vestra meos olim si fistula dicat amores,

    if ever, Verg. E. 10, 34.—
    2.
    Now for a long time, this good while, long ago (mostly post-Aug.;

    not in Cic.): olim non librum in manus sumpsi: olim nescio, quid sit otium,

    Plin. Ep. 8, 9, 1:

    audio quid veteres olim moneatis amici,

    Juv. 6, 346:

    nullas mihi epistulas mittas,

    Plin. Ep. 1, 11, 1:

    provisum erat,

    Tac. A. 13, 15:

    corruptis moribus,

    id. ib. 14, 15:

    olim jam nec perit quicquam mihi nec acquiritur,

    Sen. Ep. 77, 3.—
    II.
    Of the future, one day, on a future day, at a future time, hereafter (rare but class.): audire edepol lubet. St. Primum omnium olim terra quom proscinditur, Plaut. Trin. 2, 4, 122:

    utinam coram tecum olim, potius quam per epistulas!

    Cic. Att. 11, 4, 1:

    exoriare aliquis ultor...Nunc, olim, quocumque dabunt se tempore vires,

    Verg. A. 4, 625; cf.:

    non si male nunc et olim Sic erit,

    Hor. C. 2, 10, 17:

    forsan et haec olim meminisse juvabit,

    Verg. A. 1, 203:

    numquid ego illi Imprudens olim faciam simile?

    Hor. S. 1, 4, 137:

    vir nominabitur,

    Quint. 10, 1, 104.

    Lewis & Short latin dictionary > olim

  • 15 nuper

    nūper, adv. [for novum-per; cf. semper], newly, lately, recently, not long ago.
    I.
    Lit.:

    quamquam haec inter nos nuper notitia admodumst,

    Ter. Heaut. 1, 1, 1 Flect. Ussing. (al. nupera):

    nuper, et quid dico nuper? immo vero modo, ac plane paulo ante vidimus,

    Cic. Verr. 2, 4, 3, § 6; Verg. E. 2, 25; 3, 2; 99;

    5, 14 al.: de quo sum nuper tecum locutus,

    Cic. Att. 14, 7, 2; 13, 29:

    is, qui nuper Romae fuit,

    id. de Or 1, 19, 85:

    fac, quod fecisti nuper in curiā,

    id. Lig. 12, 37; id. Div. in Caecil. 20, 64:

    miseraeque nuper virgines nuptae,

    Hor. C. 2, 8, 22.—Followed by cum, Cic. de Or. 3, 61, 229; Liv. 28, 42, 14.— Sup.:

    ab eo quod ille nuperrime dixerit,

    Cic. Inv. 1, 17, 24:

    quoniam nuperrime dictum facillime memoriae mandatur,

    Auct. Her. 3, 10, 18.—
    2.
    Esp.:

    nunc nuper,

    a little while ago, just now, Plaut. Truc. 2, 4, 45; Ter. Eun. prooem. 9; Symm. Ep. 2, 3; App. M. 9, 16, p. 224.—
    II.
    Transf., recently, in modern times:

    neque ante philosophiam patefactam, quae nuper inventa est,

    Cic. Div. 1, 39, 86:

    quid ea. quae nuper, id est paucis ante saeculis, reperta sunt,

    id. N. D. 2, 50, 126; Liv. 4, 30, 14;

    of a time three years back,

    Cic. Sull. 32, 89;

    four years back,

    Caes. B. G. 1, 6.—
    B.
    Formerly, once:

    vixi puellis nuper idoneus... Nunc, etc.,

    Hor. C. 3, 26, 1:

    heros regali conspectus in auro,

    id. A. P. 227.

    Lewis & Short latin dictionary > nuper

  • 16 quamdiu

    quam-dĭu, less freq. quandĭu (mostly as two words, sometimes separated:

    quam voluit diu,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 7), adv.
    I.
    Interrog., how long ago? how long? quamdiu id factum est? Plaut. Capt. 5, 3, 3:

    quandiu apud vos ero,

    Vulg. Marc. 9, 18.—
    II.
    Rel.
    1.
    Of time, as long as, until, during (class.):

    quamdiu potuit, tacuit,

    Caes. B. G. 1, 17:

    disces, quamdiu voles,

    Cic. Off. 1, 1, 2; Col. 12, 52, 13.—
    (β).
    Until (very rare):

    jubebat, ut semper id comesset, quamdiu tamen melius invenisset,

    Lampr. Elag. 29, 7.— Comp.:

    quamdiutius,

    Not. Tir. p. 35.— Sup.:

    ‡ quamdiutissime,

    Not. Tir. p. 35.—
    2.
    Of inference, inasmuch as, in that (late Lat.):

    quandiu fecistis uni ex his fratribus,

    Vulg. Matt. 25, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > quamdiu

  • 17 jampridem

    long ago/since; well before now/then; for a long time now/past

    Latin-English dictionary > jampridem

  • 18 Forocorneliensis

    fŏrum, i, (archaic form fŏrus, i, m., to accord with locus, Lucil. ap. Charis. p. 55 P., and ap. Non. 206, 15; Pompon. ib.), n. [etym. dub.; perh. root Sanscr. dhar-, support; dhar-as, mountain, etc.; Lat. forma, fortis, frenum, etc.; lit., a place or space with set bounds, Corss. Ausspr. 1, 149], what is out of doors, an outside space or place; in partic., as opp. the house, a public place, a market-place, market (cf.: macellum, emporium, velabrum): forum sex modis intelligitur. Primo, negotiationis locus, ut forum Flaminium, forum Julium, ab eorum nominibus, qui ea fora constituenda curarunt, quod etiam locis privatis et in viis et in agris fieri solet. Alio, in quo judicia fieri, cum populo agi, contiones haberi solent. Tertio, cum is, qui provinciae praeest, forum agere dicitur, cum civitates vocat et de controversiis eorum cognoscit. Quarto, cum id forum antiqui appellabant, quod nunc vestibulum sepulcri dicari solet. Quinto, locus in navi, sed tum masculini generis est et plurale (v. forus). Sexto, fori significant et Circensia spectacula, ex quibus etiam minores forulos dicimus. Inde et forare, foras dare, et fores, foras et foriculae, id est ostiola dicuntur, [p. 774] Paul. ex Fest. p. 84 Müll.
    I.
    In gen., an open space.
    A.
    The area before a tomb, fore-court:

    quod (lex XII. Tabularum de sepulcris) FORUM, id est, vestibulum sepulcri, BUSTUMVE USUCAPI vetat, tuetur jus sepulcrorum,

    Cic. Leg. 2, 24, 61.—
    B.
    The part of the wine-press in which the grapes were laid, Varr. R. R. 1, 54, 2; Col. 11, 2, 71; 12, 18, 3.—
    C.
    Plur.: fora = fori, the gangways of a ship, Gell. ap. Charis. 55 P.—
    II.
    In partic., a public place, market-place.
    A.
    A market, as a place for buying and selling:

    quae vendere vellent quo conferrent, forum appellarunt. Ubi quid generatim (i. e. secundum singula genera), additum ab eo cognomen, ut forum boarium, forum olitorium, cupedinis, etc.... Haec omnia posteaquam contracta in unum locum quae ad victum pertinebant et aedificatus locus: appellatum macellum, etc.,

    Varr. L. L. 5, § 145 sq. Müll.— Esp.
    (α).
    forum boarium, the cattlemarket, between the Circus Maximus and the Tiber, Varr. L. L. 5, § 146 Müll.; Paul. ex Fest. p. 30, 5; Liv. 21, 62, 2; Plin. 34, 2, 5, § 10; Tac. A. 12, 24; cf. Ov. F. 6, 477. A part of this was probably the forum suarium, Dig. 1, 12, 1, § 11.—
    (β).
    forum olitorium, the vegetable-market, south of the theatre of Marcellus, between the Tiber and the Capitoline hill;

    here stood the columna lactaria, at which infants were exposed,

    Varr. L. L. 5, § 146 Müll.; Liv. 21, 63, 3; Tac. A. 2, 49; Paul. ex Fest. p. 118, 6. Here was probably the forum coquinum also, in which professional cooks offered their services in preparing special entertainments, Plaut. Ps. 3, 2, 1.—
    (γ).
    forum piscarium (or piscatorium), the fish-market, between the basilica Porcia and the Temple of Vesta, Varr. L. L. 5, § 146 Müll.; Plaut. Curc. 4, 1, 13; Liv. 26, 27, 3; 40, 51, 5; Col. 8, 17, 15.—
    (δ).
    forum cuppedinis, the market for dainties, between the via sacra and the macellum, Varr. L. L. 5, § 186 Müll. Cf. the similar market in another town, App. M. 1, p. 113, 30 (dub. Hildebr. cupidinis).—Of places where markets were held, a market-town, market-place:

    L. Clodius, pharmacopola circumforaneus, qui properaret, cui fora multa restarent, simul atque introductus est, rem confecit,

    Cic. Clu. 14, 40:

    oppidum Numidarum, nomine Vaga, forum rerum venalium totius regni maxime celebratum,

    Sall. J. 47, 1.—Prov.: Scisti uti foro, you knew how to make your market, i. e. how to act for your advantage, Ter. Phorm. 1, 2, 29; v. Don. ad loc.—
    B.
    The market-place, forum, in each city, as the principal place of meeting, where public affairs were discussed, courts of justice held, money transactions carried on:

    statua ejus (Anicii) Praeneste in foro statuta,

    Liv. 23, 19, 18; hence also, transf., to denote affairs of state, administration of justice, or banking business. In Rome esp. the forum Romanum, Plin. 3, 5, 9, § 66; Tac. A. 12, 24; called also forum magnum, vetus, or, oftener, absol., forum, Liv. 1, 12, 8; 9, 40, 16; Cic. Att. 4, 16, 14 et saep.; a low, open artificial level, about six hundred and thirty Parisian feet long, and rather more than a hundred wide, between the Capitoline and Palatine hills, surrounded by porticos (basilicae) and the shops of money-changers (argentariae), in later times surrounded with fine buildings, and adorned with numberless statues (cf. on it Becker's Antiq. 1, p. 281 sq., and Dict. of Antiq. p. 451):

    in foro infumo boni homines atque dites ambulant,

    Plaut. Curc. 4, 1, 14:

    in foro turbaque,

    Cic. Rep. 1, 17:

    arripere verba de foro,

    to pick them up in the street, id. Fin. 3, 2, 4:

    in vulgus et in foro dicere,

    id. Rep. 3, 30 (Fragm. ap. Non. 262, 24):

    cum Decimus quidam Verginius virginem filiam in foro sua manu interemisset,

    id. Rep. 2, 37:

    in forum descendere,

    id. ib. 6, 2 (Fragm. ap. Non. 501, 28):

    foro nimium distare Carinas,

    Hor. Ep. 1, 7, 48:

    fallacem Circum vespertinumque pererro Saepe forum,

    id. S. 1, 6, 114:

    forumque litibus orbum,

    id. C. 4, 2, 44:

    Hostes in foro ac locis patentioribus cuneatim constiterunt,

    Caes. B. G. 7, 28, 1:

    gladiatores ad forum producti,

    id. B. C. 1, 14, 4:

    ut primum forum attigerim,

    i. e. engaged in public affairs, Cic. Fam. 5, 8, 3:

    studia fori,

    Tac. Agr. 39: forum putealque Libonis Mandabo siccis, adimam cantare severis, i. e. the grave affairs of state, Hor. Ep. 1, 19, 8.—Of administering justice in the forum: NI PAGVNT, IN COMITIO AVT IN FORO ANTE MERIDIEM CAVSAM CONICITO, Fragm. XII. Tab. ap. Auct. Her. 2, 13, 20:

    ut pacem cum bello, leges cum vi, forum et juris dictionem cum ferro et armis conferatis,

    Cic. Verr. 2, 4, 54 fin.:

    quod (tempus) in judiciis ac foro datur,

    Quint. 10, 7, 20:

    nec ferrea jura Insanumque forum aut populi tabularia vidit,

    Verg. G. 2, 502:

    forum agere,

    to hold a court, hold an assize, Cic. Att. 5, 16, 4; cf. id. Fam. 3, 6, 4:

    lenta fori pugnamus harena,

    Juv. 16, 47; cf. vv. sqq.— Poet. transf.:

    indicitque forum et patribus dat jura vocatis,

    Verg. A. 5, 758:

    civitates, quae in id forum convenerant,

    to that court - district, Cic. Verr. 2, 2, 15, § 38:

    extra suum forum vadimonium promittere,

    beyond his district, id. ib. 2, 3, 15, §

    38.—Prov.: egomet video rem vorti in meo foro,

    is pending in my own court, affects me nearly, Plaut. Most. 5, 1, 10:

    in alieno foro litigare,

    i. e. not to know what to do, which way to turn, Mart. 12 praef. —Of the transaction of business in the forum:

    haec fides atque haec ratio pecuniarum, quae Romae, quae in foro versatur,

    Cic. de Imp. Pomp. 7, 19:

    quousque negotiabere? annos jam triginta in foro versaris,

    id. Fl. 29, 70:

    sublata erat de foro fides,

    id. Agr. 2, 3 fin.:

    nisi, etc.... nos hunc Postumum jam pridem in foro non haberemus,

    i. e. he would have been a bankrupt long ago, id. Rab. Post. 15, 41: cedere foro, to quit the market, i. e. to become bankrupt, Sen. Ben. 4, 39; Dig. 16, 3, 7, § 2; Juv. 11, 50; cf. Plaut. Ep. 1, 2, 16. Justice was administered in Rome not only in the forum Romanum, but also, in the times of the emperors, in the forum (Julii) Caesaris (erected by Julius Caesar, Suet. Caes. 26; Plin. 36, 15, 24, § 103; 16, 44, 86, § 236) and in the forum Augusti (erected by the Emperor Augustus, Suet. Aug. 29, and adorned with a fine ivory statue of Apollo, Plin. 7, 53, 54, § 183; Ov. F. 5, 552; id. Tr. 3, 1, 27);

    called simply forum,

    Juv. 1, 128 (where Apollo is called juris peritus, in allusion to the judicial proceedings held here); hence, circumscriptiones, furta, fraudes, quibus trina non sufficiunt fora, Sen. de Ira, 2, 9, 1; so,

    quae (verba) trino juvenis foro tonabas,

    Stat. S. 4, 9, 15; and:

    erit in triplici par mihi nemo foro,

    Mart. 3, 38, 4:

    vacuo clausoque sonant fora sola theatro,

    Juv. 6, 68.—
    C.
    Nom. propr. Fŏrum, a name of many market and assize towns, nine of which, in Etruria, are named, Plin. 3, 15, 20, § 116. The most celebrated are,
    1.
    Forum Ăliēni, a town in Gallia Transpadana, now Ferrara, Tac. H. 3, 6.—
    2.
    Forum Appii, a market-town in Latium, on the Via Appia, near Tres Tavernae, now Foro Appio, Cic. Att. 2, 10; Plin. 3, 5, 9, § 64; Hor. S. 1, 5, 3; Inscr. Orell. 780 al.—
    3.
    Forum Aurēlium, a small city near Rome, on the Via Aurelia, now Montalto, Cic. Cat. 1, 9, 24.—
    4.
    Forum Cornēlium, a town in Gallia Cispadana, now Imola, Cic. Fam. 12, 5, 2.—Hence, Forocorneliensis, e, adj.:

    ager,

    Plin. 3, 16, 20, § 120.—
    5.
    Forum Gallōrum, a town in Gallia Cispadana, between Mutina and Bononia, now Castel Franco, Cic. Fam. 10, 30, 2.—
    6.
    Forum Jūlii, a town in Gallia Narbonensis, a colony of the eighth legion, now Frejus, Mel. 2, 5, 3; Plin. 3, 4, 5, § 35; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 15, 3; 10, 17, 1; Tac. H. 3, 43.—Deriv.: Forojuliensis, e, adj., of or belonging to Forum Julii, Forojulian:

    colonia,

    i. e. Forum Julii, Tac. H. 2, 14; 3, 43.—In plur.: Forojulienses, inhabitants of Forum Julii, Forojulians, Tac. Agr. 4.—
    7.
    Forum Vŏcōnii, 24 miles from Forum Julii, in the Pyrenees, now, acc. to some, Le Canet; acc. to others, Luc, Cic. Fam. 10, 17, 1; 10, 34, 1; Plin. 3, 4, 5, § 36.

    Lewis & Short latin dictionary > Forocorneliensis

  • 19 Forojulienses

    fŏrum, i, (archaic form fŏrus, i, m., to accord with locus, Lucil. ap. Charis. p. 55 P., and ap. Non. 206, 15; Pompon. ib.), n. [etym. dub.; perh. root Sanscr. dhar-, support; dhar-as, mountain, etc.; Lat. forma, fortis, frenum, etc.; lit., a place or space with set bounds, Corss. Ausspr. 1, 149], what is out of doors, an outside space or place; in partic., as opp. the house, a public place, a market-place, market (cf.: macellum, emporium, velabrum): forum sex modis intelligitur. Primo, negotiationis locus, ut forum Flaminium, forum Julium, ab eorum nominibus, qui ea fora constituenda curarunt, quod etiam locis privatis et in viis et in agris fieri solet. Alio, in quo judicia fieri, cum populo agi, contiones haberi solent. Tertio, cum is, qui provinciae praeest, forum agere dicitur, cum civitates vocat et de controversiis eorum cognoscit. Quarto, cum id forum antiqui appellabant, quod nunc vestibulum sepulcri dicari solet. Quinto, locus in navi, sed tum masculini generis est et plurale (v. forus). Sexto, fori significant et Circensia spectacula, ex quibus etiam minores forulos dicimus. Inde et forare, foras dare, et fores, foras et foriculae, id est ostiola dicuntur, [p. 774] Paul. ex Fest. p. 84 Müll.
    I.
    In gen., an open space.
    A.
    The area before a tomb, fore-court:

    quod (lex XII. Tabularum de sepulcris) FORUM, id est, vestibulum sepulcri, BUSTUMVE USUCAPI vetat, tuetur jus sepulcrorum,

    Cic. Leg. 2, 24, 61.—
    B.
    The part of the wine-press in which the grapes were laid, Varr. R. R. 1, 54, 2; Col. 11, 2, 71; 12, 18, 3.—
    C.
    Plur.: fora = fori, the gangways of a ship, Gell. ap. Charis. 55 P.—
    II.
    In partic., a public place, market-place.
    A.
    A market, as a place for buying and selling:

    quae vendere vellent quo conferrent, forum appellarunt. Ubi quid generatim (i. e. secundum singula genera), additum ab eo cognomen, ut forum boarium, forum olitorium, cupedinis, etc.... Haec omnia posteaquam contracta in unum locum quae ad victum pertinebant et aedificatus locus: appellatum macellum, etc.,

    Varr. L. L. 5, § 145 sq. Müll.— Esp.
    (α).
    forum boarium, the cattlemarket, between the Circus Maximus and the Tiber, Varr. L. L. 5, § 146 Müll.; Paul. ex Fest. p. 30, 5; Liv. 21, 62, 2; Plin. 34, 2, 5, § 10; Tac. A. 12, 24; cf. Ov. F. 6, 477. A part of this was probably the forum suarium, Dig. 1, 12, 1, § 11.—
    (β).
    forum olitorium, the vegetable-market, south of the theatre of Marcellus, between the Tiber and the Capitoline hill;

    here stood the columna lactaria, at which infants were exposed,

    Varr. L. L. 5, § 146 Müll.; Liv. 21, 63, 3; Tac. A. 2, 49; Paul. ex Fest. p. 118, 6. Here was probably the forum coquinum also, in which professional cooks offered their services in preparing special entertainments, Plaut. Ps. 3, 2, 1.—
    (γ).
    forum piscarium (or piscatorium), the fish-market, between the basilica Porcia and the Temple of Vesta, Varr. L. L. 5, § 146 Müll.; Plaut. Curc. 4, 1, 13; Liv. 26, 27, 3; 40, 51, 5; Col. 8, 17, 15.—
    (δ).
    forum cuppedinis, the market for dainties, between the via sacra and the macellum, Varr. L. L. 5, § 186 Müll. Cf. the similar market in another town, App. M. 1, p. 113, 30 (dub. Hildebr. cupidinis).—Of places where markets were held, a market-town, market-place:

    L. Clodius, pharmacopola circumforaneus, qui properaret, cui fora multa restarent, simul atque introductus est, rem confecit,

    Cic. Clu. 14, 40:

    oppidum Numidarum, nomine Vaga, forum rerum venalium totius regni maxime celebratum,

    Sall. J. 47, 1.—Prov.: Scisti uti foro, you knew how to make your market, i. e. how to act for your advantage, Ter. Phorm. 1, 2, 29; v. Don. ad loc.—
    B.
    The market-place, forum, in each city, as the principal place of meeting, where public affairs were discussed, courts of justice held, money transactions carried on:

    statua ejus (Anicii) Praeneste in foro statuta,

    Liv. 23, 19, 18; hence also, transf., to denote affairs of state, administration of justice, or banking business. In Rome esp. the forum Romanum, Plin. 3, 5, 9, § 66; Tac. A. 12, 24; called also forum magnum, vetus, or, oftener, absol., forum, Liv. 1, 12, 8; 9, 40, 16; Cic. Att. 4, 16, 14 et saep.; a low, open artificial level, about six hundred and thirty Parisian feet long, and rather more than a hundred wide, between the Capitoline and Palatine hills, surrounded by porticos (basilicae) and the shops of money-changers (argentariae), in later times surrounded with fine buildings, and adorned with numberless statues (cf. on it Becker's Antiq. 1, p. 281 sq., and Dict. of Antiq. p. 451):

    in foro infumo boni homines atque dites ambulant,

    Plaut. Curc. 4, 1, 14:

    in foro turbaque,

    Cic. Rep. 1, 17:

    arripere verba de foro,

    to pick them up in the street, id. Fin. 3, 2, 4:

    in vulgus et in foro dicere,

    id. Rep. 3, 30 (Fragm. ap. Non. 262, 24):

    cum Decimus quidam Verginius virginem filiam in foro sua manu interemisset,

    id. Rep. 2, 37:

    in forum descendere,

    id. ib. 6, 2 (Fragm. ap. Non. 501, 28):

    foro nimium distare Carinas,

    Hor. Ep. 1, 7, 48:

    fallacem Circum vespertinumque pererro Saepe forum,

    id. S. 1, 6, 114:

    forumque litibus orbum,

    id. C. 4, 2, 44:

    Hostes in foro ac locis patentioribus cuneatim constiterunt,

    Caes. B. G. 7, 28, 1:

    gladiatores ad forum producti,

    id. B. C. 1, 14, 4:

    ut primum forum attigerim,

    i. e. engaged in public affairs, Cic. Fam. 5, 8, 3:

    studia fori,

    Tac. Agr. 39: forum putealque Libonis Mandabo siccis, adimam cantare severis, i. e. the grave affairs of state, Hor. Ep. 1, 19, 8.—Of administering justice in the forum: NI PAGVNT, IN COMITIO AVT IN FORO ANTE MERIDIEM CAVSAM CONICITO, Fragm. XII. Tab. ap. Auct. Her. 2, 13, 20:

    ut pacem cum bello, leges cum vi, forum et juris dictionem cum ferro et armis conferatis,

    Cic. Verr. 2, 4, 54 fin.:

    quod (tempus) in judiciis ac foro datur,

    Quint. 10, 7, 20:

    nec ferrea jura Insanumque forum aut populi tabularia vidit,

    Verg. G. 2, 502:

    forum agere,

    to hold a court, hold an assize, Cic. Att. 5, 16, 4; cf. id. Fam. 3, 6, 4:

    lenta fori pugnamus harena,

    Juv. 16, 47; cf. vv. sqq.— Poet. transf.:

    indicitque forum et patribus dat jura vocatis,

    Verg. A. 5, 758:

    civitates, quae in id forum convenerant,

    to that court - district, Cic. Verr. 2, 2, 15, § 38:

    extra suum forum vadimonium promittere,

    beyond his district, id. ib. 2, 3, 15, §

    38.—Prov.: egomet video rem vorti in meo foro,

    is pending in my own court, affects me nearly, Plaut. Most. 5, 1, 10:

    in alieno foro litigare,

    i. e. not to know what to do, which way to turn, Mart. 12 praef. —Of the transaction of business in the forum:

    haec fides atque haec ratio pecuniarum, quae Romae, quae in foro versatur,

    Cic. de Imp. Pomp. 7, 19:

    quousque negotiabere? annos jam triginta in foro versaris,

    id. Fl. 29, 70:

    sublata erat de foro fides,

    id. Agr. 2, 3 fin.:

    nisi, etc.... nos hunc Postumum jam pridem in foro non haberemus,

    i. e. he would have been a bankrupt long ago, id. Rab. Post. 15, 41: cedere foro, to quit the market, i. e. to become bankrupt, Sen. Ben. 4, 39; Dig. 16, 3, 7, § 2; Juv. 11, 50; cf. Plaut. Ep. 1, 2, 16. Justice was administered in Rome not only in the forum Romanum, but also, in the times of the emperors, in the forum (Julii) Caesaris (erected by Julius Caesar, Suet. Caes. 26; Plin. 36, 15, 24, § 103; 16, 44, 86, § 236) and in the forum Augusti (erected by the Emperor Augustus, Suet. Aug. 29, and adorned with a fine ivory statue of Apollo, Plin. 7, 53, 54, § 183; Ov. F. 5, 552; id. Tr. 3, 1, 27);

    called simply forum,

    Juv. 1, 128 (where Apollo is called juris peritus, in allusion to the judicial proceedings held here); hence, circumscriptiones, furta, fraudes, quibus trina non sufficiunt fora, Sen. de Ira, 2, 9, 1; so,

    quae (verba) trino juvenis foro tonabas,

    Stat. S. 4, 9, 15; and:

    erit in triplici par mihi nemo foro,

    Mart. 3, 38, 4:

    vacuo clausoque sonant fora sola theatro,

    Juv. 6, 68.—
    C.
    Nom. propr. Fŏrum, a name of many market and assize towns, nine of which, in Etruria, are named, Plin. 3, 15, 20, § 116. The most celebrated are,
    1.
    Forum Ăliēni, a town in Gallia Transpadana, now Ferrara, Tac. H. 3, 6.—
    2.
    Forum Appii, a market-town in Latium, on the Via Appia, near Tres Tavernae, now Foro Appio, Cic. Att. 2, 10; Plin. 3, 5, 9, § 64; Hor. S. 1, 5, 3; Inscr. Orell. 780 al.—
    3.
    Forum Aurēlium, a small city near Rome, on the Via Aurelia, now Montalto, Cic. Cat. 1, 9, 24.—
    4.
    Forum Cornēlium, a town in Gallia Cispadana, now Imola, Cic. Fam. 12, 5, 2.—Hence, Forocorneliensis, e, adj.:

    ager,

    Plin. 3, 16, 20, § 120.—
    5.
    Forum Gallōrum, a town in Gallia Cispadana, between Mutina and Bononia, now Castel Franco, Cic. Fam. 10, 30, 2.—
    6.
    Forum Jūlii, a town in Gallia Narbonensis, a colony of the eighth legion, now Frejus, Mel. 2, 5, 3; Plin. 3, 4, 5, § 35; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 15, 3; 10, 17, 1; Tac. H. 3, 43.—Deriv.: Forojuliensis, e, adj., of or belonging to Forum Julii, Forojulian:

    colonia,

    i. e. Forum Julii, Tac. H. 2, 14; 3, 43.—In plur.: Forojulienses, inhabitants of Forum Julii, Forojulians, Tac. Agr. 4.—
    7.
    Forum Vŏcōnii, 24 miles from Forum Julii, in the Pyrenees, now, acc. to some, Le Canet; acc. to others, Luc, Cic. Fam. 10, 17, 1; 10, 34, 1; Plin. 3, 4, 5, § 36.

    Lewis & Short latin dictionary > Forojulienses

  • 20 Forum

    fŏrum, i, (archaic form fŏrus, i, m., to accord with locus, Lucil. ap. Charis. p. 55 P., and ap. Non. 206, 15; Pompon. ib.), n. [etym. dub.; perh. root Sanscr. dhar-, support; dhar-as, mountain, etc.; Lat. forma, fortis, frenum, etc.; lit., a place or space with set bounds, Corss. Ausspr. 1, 149], what is out of doors, an outside space or place; in partic., as opp. the house, a public place, a market-place, market (cf.: macellum, emporium, velabrum): forum sex modis intelligitur. Primo, negotiationis locus, ut forum Flaminium, forum Julium, ab eorum nominibus, qui ea fora constituenda curarunt, quod etiam locis privatis et in viis et in agris fieri solet. Alio, in quo judicia fieri, cum populo agi, contiones haberi solent. Tertio, cum is, qui provinciae praeest, forum agere dicitur, cum civitates vocat et de controversiis eorum cognoscit. Quarto, cum id forum antiqui appellabant, quod nunc vestibulum sepulcri dicari solet. Quinto, locus in navi, sed tum masculini generis est et plurale (v. forus). Sexto, fori significant et Circensia spectacula, ex quibus etiam minores forulos dicimus. Inde et forare, foras dare, et fores, foras et foriculae, id est ostiola dicuntur, [p. 774] Paul. ex Fest. p. 84 Müll.
    I.
    In gen., an open space.
    A.
    The area before a tomb, fore-court:

    quod (lex XII. Tabularum de sepulcris) FORUM, id est, vestibulum sepulcri, BUSTUMVE USUCAPI vetat, tuetur jus sepulcrorum,

    Cic. Leg. 2, 24, 61.—
    B.
    The part of the wine-press in which the grapes were laid, Varr. R. R. 1, 54, 2; Col. 11, 2, 71; 12, 18, 3.—
    C.
    Plur.: fora = fori, the gangways of a ship, Gell. ap. Charis. 55 P.—
    II.
    In partic., a public place, market-place.
    A.
    A market, as a place for buying and selling:

    quae vendere vellent quo conferrent, forum appellarunt. Ubi quid generatim (i. e. secundum singula genera), additum ab eo cognomen, ut forum boarium, forum olitorium, cupedinis, etc.... Haec omnia posteaquam contracta in unum locum quae ad victum pertinebant et aedificatus locus: appellatum macellum, etc.,

    Varr. L. L. 5, § 145 sq. Müll.— Esp.
    (α).
    forum boarium, the cattlemarket, between the Circus Maximus and the Tiber, Varr. L. L. 5, § 146 Müll.; Paul. ex Fest. p. 30, 5; Liv. 21, 62, 2; Plin. 34, 2, 5, § 10; Tac. A. 12, 24; cf. Ov. F. 6, 477. A part of this was probably the forum suarium, Dig. 1, 12, 1, § 11.—
    (β).
    forum olitorium, the vegetable-market, south of the theatre of Marcellus, between the Tiber and the Capitoline hill;

    here stood the columna lactaria, at which infants were exposed,

    Varr. L. L. 5, § 146 Müll.; Liv. 21, 63, 3; Tac. A. 2, 49; Paul. ex Fest. p. 118, 6. Here was probably the forum coquinum also, in which professional cooks offered their services in preparing special entertainments, Plaut. Ps. 3, 2, 1.—
    (γ).
    forum piscarium (or piscatorium), the fish-market, between the basilica Porcia and the Temple of Vesta, Varr. L. L. 5, § 146 Müll.; Plaut. Curc. 4, 1, 13; Liv. 26, 27, 3; 40, 51, 5; Col. 8, 17, 15.—
    (δ).
    forum cuppedinis, the market for dainties, between the via sacra and the macellum, Varr. L. L. 5, § 186 Müll. Cf. the similar market in another town, App. M. 1, p. 113, 30 (dub. Hildebr. cupidinis).—Of places where markets were held, a market-town, market-place:

    L. Clodius, pharmacopola circumforaneus, qui properaret, cui fora multa restarent, simul atque introductus est, rem confecit,

    Cic. Clu. 14, 40:

    oppidum Numidarum, nomine Vaga, forum rerum venalium totius regni maxime celebratum,

    Sall. J. 47, 1.—Prov.: Scisti uti foro, you knew how to make your market, i. e. how to act for your advantage, Ter. Phorm. 1, 2, 29; v. Don. ad loc.—
    B.
    The market-place, forum, in each city, as the principal place of meeting, where public affairs were discussed, courts of justice held, money transactions carried on:

    statua ejus (Anicii) Praeneste in foro statuta,

    Liv. 23, 19, 18; hence also, transf., to denote affairs of state, administration of justice, or banking business. In Rome esp. the forum Romanum, Plin. 3, 5, 9, § 66; Tac. A. 12, 24; called also forum magnum, vetus, or, oftener, absol., forum, Liv. 1, 12, 8; 9, 40, 16; Cic. Att. 4, 16, 14 et saep.; a low, open artificial level, about six hundred and thirty Parisian feet long, and rather more than a hundred wide, between the Capitoline and Palatine hills, surrounded by porticos (basilicae) and the shops of money-changers (argentariae), in later times surrounded with fine buildings, and adorned with numberless statues (cf. on it Becker's Antiq. 1, p. 281 sq., and Dict. of Antiq. p. 451):

    in foro infumo boni homines atque dites ambulant,

    Plaut. Curc. 4, 1, 14:

    in foro turbaque,

    Cic. Rep. 1, 17:

    arripere verba de foro,

    to pick them up in the street, id. Fin. 3, 2, 4:

    in vulgus et in foro dicere,

    id. Rep. 3, 30 (Fragm. ap. Non. 262, 24):

    cum Decimus quidam Verginius virginem filiam in foro sua manu interemisset,

    id. Rep. 2, 37:

    in forum descendere,

    id. ib. 6, 2 (Fragm. ap. Non. 501, 28):

    foro nimium distare Carinas,

    Hor. Ep. 1, 7, 48:

    fallacem Circum vespertinumque pererro Saepe forum,

    id. S. 1, 6, 114:

    forumque litibus orbum,

    id. C. 4, 2, 44:

    Hostes in foro ac locis patentioribus cuneatim constiterunt,

    Caes. B. G. 7, 28, 1:

    gladiatores ad forum producti,

    id. B. C. 1, 14, 4:

    ut primum forum attigerim,

    i. e. engaged in public affairs, Cic. Fam. 5, 8, 3:

    studia fori,

    Tac. Agr. 39: forum putealque Libonis Mandabo siccis, adimam cantare severis, i. e. the grave affairs of state, Hor. Ep. 1, 19, 8.—Of administering justice in the forum: NI PAGVNT, IN COMITIO AVT IN FORO ANTE MERIDIEM CAVSAM CONICITO, Fragm. XII. Tab. ap. Auct. Her. 2, 13, 20:

    ut pacem cum bello, leges cum vi, forum et juris dictionem cum ferro et armis conferatis,

    Cic. Verr. 2, 4, 54 fin.:

    quod (tempus) in judiciis ac foro datur,

    Quint. 10, 7, 20:

    nec ferrea jura Insanumque forum aut populi tabularia vidit,

    Verg. G. 2, 502:

    forum agere,

    to hold a court, hold an assize, Cic. Att. 5, 16, 4; cf. id. Fam. 3, 6, 4:

    lenta fori pugnamus harena,

    Juv. 16, 47; cf. vv. sqq.— Poet. transf.:

    indicitque forum et patribus dat jura vocatis,

    Verg. A. 5, 758:

    civitates, quae in id forum convenerant,

    to that court - district, Cic. Verr. 2, 2, 15, § 38:

    extra suum forum vadimonium promittere,

    beyond his district, id. ib. 2, 3, 15, §

    38.—Prov.: egomet video rem vorti in meo foro,

    is pending in my own court, affects me nearly, Plaut. Most. 5, 1, 10:

    in alieno foro litigare,

    i. e. not to know what to do, which way to turn, Mart. 12 praef. —Of the transaction of business in the forum:

    haec fides atque haec ratio pecuniarum, quae Romae, quae in foro versatur,

    Cic. de Imp. Pomp. 7, 19:

    quousque negotiabere? annos jam triginta in foro versaris,

    id. Fl. 29, 70:

    sublata erat de foro fides,

    id. Agr. 2, 3 fin.:

    nisi, etc.... nos hunc Postumum jam pridem in foro non haberemus,

    i. e. he would have been a bankrupt long ago, id. Rab. Post. 15, 41: cedere foro, to quit the market, i. e. to become bankrupt, Sen. Ben. 4, 39; Dig. 16, 3, 7, § 2; Juv. 11, 50; cf. Plaut. Ep. 1, 2, 16. Justice was administered in Rome not only in the forum Romanum, but also, in the times of the emperors, in the forum (Julii) Caesaris (erected by Julius Caesar, Suet. Caes. 26; Plin. 36, 15, 24, § 103; 16, 44, 86, § 236) and in the forum Augusti (erected by the Emperor Augustus, Suet. Aug. 29, and adorned with a fine ivory statue of Apollo, Plin. 7, 53, 54, § 183; Ov. F. 5, 552; id. Tr. 3, 1, 27);

    called simply forum,

    Juv. 1, 128 (where Apollo is called juris peritus, in allusion to the judicial proceedings held here); hence, circumscriptiones, furta, fraudes, quibus trina non sufficiunt fora, Sen. de Ira, 2, 9, 1; so,

    quae (verba) trino juvenis foro tonabas,

    Stat. S. 4, 9, 15; and:

    erit in triplici par mihi nemo foro,

    Mart. 3, 38, 4:

    vacuo clausoque sonant fora sola theatro,

    Juv. 6, 68.—
    C.
    Nom. propr. Fŏrum, a name of many market and assize towns, nine of which, in Etruria, are named, Plin. 3, 15, 20, § 116. The most celebrated are,
    1.
    Forum Ăliēni, a town in Gallia Transpadana, now Ferrara, Tac. H. 3, 6.—
    2.
    Forum Appii, a market-town in Latium, on the Via Appia, near Tres Tavernae, now Foro Appio, Cic. Att. 2, 10; Plin. 3, 5, 9, § 64; Hor. S. 1, 5, 3; Inscr. Orell. 780 al.—
    3.
    Forum Aurēlium, a small city near Rome, on the Via Aurelia, now Montalto, Cic. Cat. 1, 9, 24.—
    4.
    Forum Cornēlium, a town in Gallia Cispadana, now Imola, Cic. Fam. 12, 5, 2.—Hence, Forocorneliensis, e, adj.:

    ager,

    Plin. 3, 16, 20, § 120.—
    5.
    Forum Gallōrum, a town in Gallia Cispadana, between Mutina and Bononia, now Castel Franco, Cic. Fam. 10, 30, 2.—
    6.
    Forum Jūlii, a town in Gallia Narbonensis, a colony of the eighth legion, now Frejus, Mel. 2, 5, 3; Plin. 3, 4, 5, § 35; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 15, 3; 10, 17, 1; Tac. H. 3, 43.—Deriv.: Forojuliensis, e, adj., of or belonging to Forum Julii, Forojulian:

    colonia,

    i. e. Forum Julii, Tac. H. 2, 14; 3, 43.—In plur.: Forojulienses, inhabitants of Forum Julii, Forojulians, Tac. Agr. 4.—
    7.
    Forum Vŏcōnii, 24 miles from Forum Julii, in the Pyrenees, now, acc. to some, Le Canet; acc. to others, Luc, Cic. Fam. 10, 17, 1; 10, 34, 1; Plin. 3, 4, 5, § 36.

    Lewis & Short latin dictionary > Forum

См. также в других словарях:

  • long-ago — (adj.) 1834, from LONG (Cf. long) (adj.) + AGO (Cf. ago) …   Etymology dictionary

  • long-ago — long′ ago adj. cvb of or pertaining to the distant past • Etymology: 1825–35 …   From formal English to slang

  • long ago — adverb of the distant or comparatively distant past (Freq. 14) We met once long ago they long ago forsook their nomadic life left for work long ago he has long since given up mountain climbing This name has long since been forgotten la …   Useful english dictionary

  • long ago — adverb At a time in the past, especially the distant past. There was a Roman fort here long ago. Syn: long since, long, time, ago Ant: recently …   Wiktionary

  • long-ago — /lawng euh goh , long /, adj. of or pertaining to the distant past or to remote events; ancient: long ago exploits remembered only in folk tales. [1825 35] * * * …   Universalium

  • long-ago — adjective belonging to time long gone those long ago dresses that swished along the floor • Similar to: ↑old …   Useful english dictionary

  • long-ago — adjective Date: circa 1834 of or relating to the past < long ago leaders > …   New Collegiate Dictionary

  • Long Ago and Far Away (TV series) — Long Ago and Far Away is an award winning TV series that aired on PBS Television from 1989 until 1993. It was created by WGBH, a public television broadcast service located in Boston, Massachusetts. WGBH is a member of PBS, which allowed for this …   Wikipedia

  • Long, Long Ago — is an English folk song dealing with nostalgia. It was composed in 1833 by Thomas Haynes Bayly. Originally named The Long Ago , its name was apparently changed by the editor Rufus Wilmot Griswold when it was first published, posthumously, in a… …   Wikipedia

  • Long Ago (and Far Away) — is a popular song from the 1944 Technicolor film musical Cover Girl starring Rita Hayworth and Gene Kelly and released by Columbia Pictures. The music was written by Jerome Kern, and the lyrics were written by Ira Gershwin. The song was published …   Wikipedia

  • long ago — long before, before a very long time, a long time past …   English contemporary dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»